تحریمها اثرات مخربی بر سلامت عمومی دارند و تلفات ناشی از آن تقریبا با جنگها برابری میکند.
اثر مخرب تحریم ها بر کشور و جمعیت

یک مطالعه جدید که در مجله The Lancet Global Health منتشر شده، دادههای ۱۵۲ کشور بین سالهای ۱۹۷۱ تا ۲۰۲۱ را بررسی کرده و نشان داده که تحریمها بهطور مستقیم باعث افزایش مرگومیر میشوند. پژوهشگران برای اینکه رابطه علی را دقیقتر بسنحند، از روشهای آماری پیشرفته مثل entropy balancing، Granger causality، instrumental variables و … استفاده کرده اند.
نتایج نشاندهندهی وجود یک ارتباط علیتی معنادار بین تحریمها و افزایش مرگومیر بوده است.
بیشترین اثر مرگبار از تحریمها، مربوط به تحریمهای یکجانبه، اقتصادی و تحریمهای آمریکا بوده.
در مقابل، برای تحریمهای سازمان ملل شواهد معناداری پیدا نشده است.
تحریمها باعث افزایش مرگومیر کودکان زیر ۵ سال به میزان حدود ۸/۴log points و در افراد ۶۰ تا ۸۰ سال حدود ۲/۴ log points شده است. (تقریبا معادل ۸/۷ و ۲/۴ درصد افزایش مرگ)
فقط تحریمهای یک طرفه (unilateral)، سالانه با بیش از ۵۶۰ هزار مرگ (بین ۳۶۷ تا ۷۶۰ هزار مرگ) در جهان مرتبط بودهاند؛ عددی تقریبا برابر با تلفات ناشی از جنگها.
سهم اقتصاد جهانی که زیر فشار تحریمهای یکجانبه قرار گرفته، از حدود ۵/۴ درصد در دهه ۱۹۶۰ به نزدیک ۲۵ درصد در سالهای ۲۰۱۰ تا ۲۰۲۲ رسیده.
در سالهای اخیر، در بیشتر تحریمهای سازمان ملل (نه همه آنها) تلاش شده تا بهگونه ای باشند که آسیب کمتری به مردم عادی برسد، هرچند هنوز بحث بر سر میزان موفقیت آنها ادامه دارد. اما معمولا تحریمهای آمریکا معمولا هدفشان تغییر رژیم یا وادار کردن کشورها به تغییر رفتار سیاسی است. حتی در برخی موارد، سیاستگذاران اذعان کردهاند که بدتر شدن شرایط زندگی مردم در کشورهای هدف بخشی از مکانیسمی است که قرار است به رسیدن به هدف کمک کند. از طرفی، آمریکا و تا حدی اروپا ابزارهایی دارند که اثر اقتصادی و انسانی تحریمها را شدیدتر میکند. از جمله نقش دلار و یورو در مبادلات بانکی جهانی و استفاده آنها بهعنوان ارز ذخیره بینالمللی و همچنین اجرای فراسرزمینی تحریمها بهویژه توسط آمریکا.
وودرو ویلسون، رئیسجمهور وقت آمریکا، یکبار تحریمها را «چیزی عظیمتر از جنگ» نامید. حالا این مقاله نشان میدهد او بیراه نمیگفته و در دهه گذشته، تحریمهای یکجانبه هر سال با حدود ۵۶۰ هزار مرگ در جهان مرتبط بودهاند.
سخت است سیاست دیگری را تصور کنیم که چنین اثرات مرگباری بر جان انسانها داشته و با این حال همچنان بهطور گسترده مورد استفاده قرار گیرد.
محققان در پایان تاکید داشتهاند که باید در طراحی و اجرای تحریمها به عنوان ابزار سیاست خارجی تجدیدنظر جدی شود.
جهت مشاهده متن نامه اینجا را کلیک فرمایید.
دسترسی به فایل پی دی اف مقاله: لینک
نظر